اگر عاشق نبودم،این چنین پیرم نمی کردی
به این تن؛ این تن وامانده، زنجیرم نمی کردی
.
بهشتت را چشیدم،بعد از آن راندی مرا از خود
اگر بد بودم از اوّل نمک گیرم نمی کردی
.
مرا چون آبشاری دیدی؛از احساس رفتن پُر
وگرنه از بهشت خود سرازیرم نمی کردی
.
خلافت بود حقّ خائنی چون من؟خداوندا!
از اوّل کاش اسیر این تعابیرم نمی کردی
.
شراب تلخ دنیا، تشنگی را بیشتر کرده
چه می شد تشنه جان می دادم و سیرم نمی کردی
.
جدایی کار خود را کرده،این از چهره ام پیداست
اگر عاشق نبودم، این چنین پیرم نمی کردی...
.
میلاد عرفان پور